کاربردی

وجود چربی و روغن در جریان فاضلاب، علاوه بر ایجاد مشکلات در مسیر جمع آوری و لوله‌ها، باعث کاهش بهره‌وری فرآیند تصفیه هوازی و بی‌هوازی نیز می‌گردد و در نتیجه پساب با کیفیت پایین می‌تواند به بخش‌های مختلف از اکوسیستم‌های آبی و منابع آب زیرزمینی آسیب وارد کند. به همین دلیل، استفاده از سیستم‌های جداسازی چربی از فاضلاب به مراتب موثرتر از سایر روش‌ها می‌باشد. یکی از این سیستم‌های مؤثر جهت جداسازی چربی از فاضلاب، پکیج تصفیه فاضلاب DAF است که در ادامه به توضیح نحوه عملکرد، کاربردها، و خصوصیات بیشتر آن خواهیم پرداخت.

چربی‌گیر فاضلاب DAF چیست؟

فاضلاب از 99 درصد آب و تنها 1 درصد از آلاینده‌های معدنی و شیمیایی تشکیل شده است. جهت تصفیه بهینه فاضلاب و استفاده مجدد از آن، مرحله مهمی از جداسازی جامدات از مایع می‌باشد. در این مرحله، وجود چربی در فاضلاب به عنوان یکی از مواد اصلی مورد نظر جهت حذف در مراحل ابتدایی است. زیرا در صورتی که چربی به مراحل بعدی از فرآیند منتقل شود، ممکن است عملکرد تصفیه دچار اختلال شود. پکیج چربی‌گیر DAF یک سیستم جداسازی چربی از مایع می‌باشد که در ادامه به توضیح نحوه عملکرد، کاربردها، و خصوصیات دیگر آن خواهیم پرداخت.

عملکرد دستگاه چربی‌گیر DAF

سیستم شناورسازی با هوای محلول (DAF) بر اساس یک فرآیند فیزیکی - شیمیایی اجرا می‌شود. در این فرآیند، هوا به صورت حباب‌هایی ریز به جریان فاضلاب تزریق می‌شود و به همراه استفاده از مواد شیمیایی، ذرات معلق را به سطح پساب شناور می‌کند. این حباب‌ها به ذرات جامد متصل می‌شوند و باعث افزایش شناوری آلاینده‌ها و انتقال آن‌ها به سطح مایع می‌شوند. این روش شناورسازی، سرعت جدایی ذرات از محلول را به 5 برابر سریع‌تر از روش نشست در یک مخزن معمولی افزایش می‌دهد. سپس لایه لجن شناور به صورت خودکار و مداوم با استفاده از سیستم اسکرابر حذف می‌شود. در نتیجه، در فرآیند تصفیه با سیستم DAF، پساب تقریباً بدون حاوی جامدات معلق (TSS) و روغن (FOG) ترکیب می‌شود و بخش معظمی از بار آلاینده BOD نیز حذف می‌گردد.

در برخی موارد، از مواد پلیمری به عنوان مواد منعقدکننده استفاده می‌شود تا حباب‌های هوا به ذرات متصل شده و به سطح بیایند. ایده اصلی در پکیج چربی‌گیر DAF این است که ذراتی که باید از جریان فاضلاب جدا شوند، دارای چگالی کمتری نسبت به آب باشند و یکی از دلایل تزریق هوا به مایع این است که با تولید حباب‌های هوا و اتصال آن‌ها به ذرات جامد، چگالی آن‌ها کاهش یافته و به سمت سطح آب منتقل می‌شوند. حباب‌های هوا به ذرات متصل می‌شوند و وزن مخصوص آن‌ها را به کمتر از 1.0 کاهش می‌دهند، ذرات را جمع‌آوری می‌کنند و آن‌ها را به سطح مخزن انتقال می‌دهند.

این اتصال باعث افزایش شناوری آنها می‌شود و جامدات را به سطح آب شناور می‌کشاند. زمانی که جامدات به سطح آب شناور می‌رسند، توسط یک دستگاه اسکیمر مکانیکی از سطح آب جدا شده و به مخزنی جهت جمع‌آوری لجن هدایت می‌شوند.

یکی از نکات مهم در عملکرد این دستگاه این است که در برخی موارد برای ایجاد اتصال بین حباب‌های هوا و ذرات جامد، نیاز به تزریق منعقدکننده یا مواد پلیمری داریم تا ذرات بی‌بار شوند و به سطح آب بیایند.

اصولاً ایده اصلی در پکیج چربی‌گیر DAF این است که ذراتی که می‌خواهیم از جریان فاضلاب جدا کنیم، وزن مخصوصی داشته باشند که بیشتر یا کمتر از وزن مخصوص آب باشد. از این رو، تزریق هوا به مایع در دستگاه DAF به دو منظور انجام می‌شود: کاهش چگالی مایع با تشکیل حباب‌های هوا و اتصال این حباب‌ها به ذرات جامد. این اتصال به کاهش چگالی ذرات و به عبارت دیگر به طفو آنها کمک می‌کند. حباب‌های هوا به ذرات می‌چسبند و وزن مخصوص آنها را به کمتر از 1.0 می‌آورند، ذرات را جمع‌آوری می‌کنند و آنها را به سطح مخزن می‌آورند.

اجزای پکیج چربی‌گیر DAF از تجهیزات مختلفی تشکیل شده‌اند. برخی از این اجزا عبارتند از:

1. مخزن اصلی شناورسازی و فرایند

2. اسکیمر مکانیکی جمع‌آوری لجن سطحی (پارویی)

3. مخزن تحت فشار جهت حل هوا در آب

4. کمپرسور یا بلوئر هوادهی جهت تأمین هوای مورد نیاز

5. تجهیزات انعقاد شیمیایی در صورت لزوم (تانک، میکسر، دوزینگ پمپ و ...)

6. لوله‌ها، اتصالات و تجهیزات جانبی برای پمپ‌های انتقال و بازگردانی فاضلاب و...

در نهایت، دستگاه چربی‌گیر DAF به عنوان یکی از تکنولوژی‌های موثر در تصفیه فاضلاب باعث بهبود کیفیت آب و کاهش آلاینده‌های مختلف در فاضلاب می‌شود.

کاربردها و هزینه‌های پکیج چربی‌گیر DAF

همانطور که در بخش قبلی توضیح داده شد، پکیج چربی‌گیر DAF برای انواع مختلفی از فاضلاب‌ها به کار می‌رود. با توجه به خصوصیات و نوع فاضلاب مورد نظر، طراحی سیستم ممکن است متغیر باشد. به همین دلیل نمی‌توان یک قیمت ثابت برای پکیج چربی‌گیر DAF تعیین کرد. هزینه نهایی به ویژگی‌های پروژه و تجهیزات مورد استفاده وابسته است.

بهترین راه برای اطلاع از هزینه اجرای یک پکیج چربی‌گیر DAF، مشاوره با کارشناسان متخصص و متعهدی است که توانایی ارائه پیشنهادهای مناسب با توجه به نیازهای شما را دارند. آن‌ها با بررسی دقیق پروژه شما، قیمت بهینه را ارائه خواهند داد.

کلام آخر

طراحی و اجرای یک سیستم چربی‌گیر DAF نیازمند در نظر گرفتن پارامترهای متعددی است که برای دستیابی به بالاترین کارایی و بهره‌وری اقتصادی، نیاز به محاسبات دقیق دارد. شرکت مهندسی پاک پساب اقلیم با تجربه و تخصص خود، انواع سیستم‌های چربی‌گیر DAF با طراحی منحصر به فرد، قیمت مناسب و گارانتی یک ساله عرضه می‌کند.

علاوه بر این، شرکت ما توانایی بهسازی و اصلاح سیستم‌های موجود را داراست تا کیفیت خروجی پکیج‌های DAF را بهبود بخشد. برای دریافت اطلاعات بیشتر و خرید پکیج چربی‌گیر DAF با کارشناسان ما تماس بگیرید. پاک پساب اقلیم تامین کننده‌ای معتبر از انواع پکیج‌های تصفیه فاضلاب بهداشتی، صنعتی و ... می‌باشد.

حذف فسفر از فاضلاب يکي از مسائل مهم در مديريت محيط زيست و حفاظت از منابع آب است. کنترل ميزان فسفر تخليه شده از تصفيه‌خانه‌هاي فاضلاب شهري و صنعتي از اهميت بسياري برخوردار است، زيرا فسفر يکي از عوامل اصلي در ايجاد اتروفيکاسيون در آب‌هاي سطحي است. اتروفيکاسيون به افزايش رشد جلبک‌ها و گياهان آبي در آب‌ها و درياچه‌ها منجر مي‌شود که مي‌تواند به کاهش کيفيت آب و ايجاد مشکلاتي از جمله افزايش هزينه‌هاي تصفيه آب، کاهش استفاده از آب‌هاي سطحي براي کشاورزي و تلف شدن حيوانات منطقه‌اي منجر شود.

وجود فسفر در آبهاي فاضلاب

فرآیند حذف فسفر از فاضلاب در حال حاضر اغلب از طريق فرآيند رسوب‌زايي شيميايي انجام مي‌شود. اين فرآيند اغلب نيازمند به منعقدکننده‌هاي خاصي است که با ترسيب فسفر به صورت رسوب‌هاي غيرآبي در آب انجام مي‌شود. با اين حال، اين فرآيند اغلب به تجزيه بيش از حد لجن منجر مي‌شود و هزينه‌هاي تصفيه را افزايش مي‌دهد. به علاوه، از آنجايي که فسفر به شکل مختلفي در فاضلاب وجود دارد، تصفيه اوليه تنها مقدار محدودي از آن را حذف مي‌کند و مقدار قابل توجهي از فسفر در پساب نهايي تخليه مي‌شود.

يکي از روش‌هاي جايگزين براي حذف فسفر از فاضلاب، روش حذف بيولوژيکي فسفات (BPR) است. در اين روش، با استفاده از باکتري‌هاي خاص، فسفر از فاضلاب حذف مي‌شود. اين روش عملکرد بهتري دارد و مي‌تواند به کاهش هزينه‌ها و بهبود کيفيت آب کمک کند.

همچنين روش‌هاي پيشرفته‌تري نيز براي حذف فسفر از فاضلاب وجود دارد که مي‌توانند بهبودهاي مهمي در عملکرد و کارايي فرآيندهاي تصفيه آب ايجاد کنند. اين اقدامات مي‌توانند به حفظ منابع آبي ارزشمند و جلوگيري از اثرات زيان‌آور اتروفيکاسيون در آب‌هاي سطحي کمک کنند.

ميکروب‌هاي متخصص در حذف فسفر

فرآيند اوليه در دسته‌بندي کلي فرآيندهاي رسوب شيميايي قرار دارد. در اين مرحله، بهره‌وري 90 درصدي در حذف فسفر داشته و غلظت نهايي فسفر کمتر از 0.5 ميلي‌گرم در ليتر ايجاد مي‌شود. دوز شيميايي مورد استفاده براي حذف فسفر در اين مرحله همان دوز مورد نياز براي حذف BOD و TSS (مواد معلق جامد) است. اين فرآيند بهترين عملکرد را در حذف فسفر از فاضلاب داشته و راندمان حذف مي‌تواند به 95 درصد افزايش يابد، همچنين غلظت فسفر در پساب نهايي مي‌تواند کمتر از 0.5 ميلي‌گرم در ليتر باشد. اين فرآيند همچنين به حذف بالايي از مواد معلق جامد (TSS) منجر مي‌شود. يکي از مزاياي اين روش، تضمين کارايي تصفيه به حدي است که حتي اگر فرآيند بيولوژيکي به دلايلي کارآمد نباشد، مي‌تواند اين نقص را تعويض کند. 

استفاده از نمک‌هاي آهن نيز مشکلاتي ايجاد مي‌کند و احتمال وجود مقداري آهن با رنگ باقيمانده در پساب را داراست. دوز يون‌هاي فلزي حدود 1.5 تا 2.5 يون براي هر يون فسفر نياز دارد، که ميانگين مقداري در حدود 10 تا 30 گرم در هر ليتر آب دارد. فرآيند رسوب همزمان، به ويژه در واحدهاي لجن فعال که مواد شيميايي مستقيماً در مخزن هوادهي يا قبل از آن ترکيب مي‌شوند، مناسب است. گردش مجدد لجن همراه با فرآيندهاي انعقاد و ترسيب و جذب به دليل لجن فعال، امکان کاهش مصرف مواد شيميايي را فراهم مي‌کند. از آنجايي که نيازي به حوضچه‌هاي بزرگ پس از رسوب شيميايي نيست، هزينه‌هاي تصفيه‌خانه نيز کاهش مي‌يابد. در اين فرآيند، مواد شيميايي اضافه شده شامل آهن و آلومينيوم است و آهک فقط براي تنظيم مقدار pH استفاده مي‌شود. در نتيجه، غلظت فسفر در پساب نهايي تقريباً 1 ميلي‌گرم در ليتر است.

در طي 20 سال گذشته، از چندين فرآيند رشد معلق بيولوژيکي براي حذف فسفر استفاده شده است. مزيت اصلي حذف بيولوژيکي فسفر کاهش هزينه‌هاي شيميايي و توليد کمتر لجن نسبت به روش‌هاي رسوب شيميايي است. در حذف بيولوژيکي فسفر، فسفر موجود در فاضلاب وارد جامعه باکتري‌هاي تجمع‌دهنده فسفر (PAO) مي‌شود که در نتيجه جداسازي لجن از فرآيند حذف مي‌شوند. پيکربندي راکتور به PAO‌ها اجازه مي‌دهد تا رشد و مصرف فسفر را تشويق کنند. پيکربندي راکتور شامل واحد بي هوازي و واحد لجن فعال است. زمان ماند در مخزن بي هوازي حدود 0.5 تا 1.5 ساعت است و محتواي آن براي تماس با لجن فعال بازگشتي و فاضلاب ورودي مخلوط مي‌شود.

راهکارهاي بيولوژيکي براي حذف فسفر از فاضلاب

در ناحيه بي هوازي، PAO محصولات تخميري مانند اسيدهاي چرب توليد مي‌کند و همزمان فسفر را از پلي‌فسفات‌هاي ذخيره‌شده درون سلول‌ها  جذب مي‌کند. استات از تخمير COD توليد مي‌شود و به راحتي توسط زيست توده جذب مي‌شود. از انرژي موجود از پلي‌فسفات‌هاي ذخيره‌شده استفاده مي‌شود تا PAO استات را جذب کرده و محصولات ذخيره‌سازي پلي‌هيدروکسي بوتيرات درون سلولي (PHB) توليد کند. همچنين، همزمان با جذب استات، ارتوفسفات‌ها و کاتيون‌هاي منيزيم، پتاسيم و کلسيم آزاد مي‌شوند. محتواي PHB در PAO با کاهش پلي‌فسفات‌ها افزايش مي‌يابد.

 جذب مي‌کند. استات از تخمير COD توليد مي‌شود و به راحتي توسط زيست توده جذب مي‌شود. از انرژي موجود از پلي‌فسفات‌هاي ذخيره‌شده استفاده مي‌شود تا PAO استات را جذب کرده و محصولات ذخيره‌سازي پلي‌هيدروکسي بوتيرات درون سلولي (PHB) توليد کند. همچنين، همزمان با جذب استات، ارتوفسفات‌ها و کاتيون‌هاي منيزيم، پتاسيم و کلسيم آزاد مي‌شوند. محتواي PHB در PAO با کاهش پلي‌فسفات‌ها افزايش مي‌يابد.

در ناحيه هوازي، انرژي از اکسيداسيون محصولات ذخيره‌سازي توليد شده استفاده مي‌شود و پلي‌فسفات‌هاي داخل سلول افزايش مي‌يابد. PHB ذخيره‌شده متابوليزه مي‌شود و انرژي را از اکسيداسيون و کربن براي رشد سلول‌هاي جديد فراهم مي‌کند. مقداري گليکوژن از متابوليسم PHB توليد مي‌شود. انرژي آزاد شده از اکسيداسيون PHB براي تشکيل پلي‌فسفات‌هاي داخل سلول باکتري استفاده مي‌شود. ارتوفسفات محلول از محلول خارج مي‌شود و به پلي‌فسفات‌هاي داخل سلول باکتري وارد مي‌شود. استفاده از PHB همچنين رشد سلولي را افزايش مي‌دهد و اين زيست توده جديد با داشتن پلي‌فسفات‌هاي ذخيره‌شده بالا باعث حذف فسفر از فاضلاب مي‌شود. همچنين، مقدار فسفر حذف شده توسط ذخيره‌بيولوژيکي مي‌تواند از ميزان COD موجود در پساب خروجي تخمين زده شود. بهبود عملکرد براي سيستم‌هاي BPR زماني به دست مي‌آيد که COD استات با نرخ ثابت در دسترس باشد.

در پايان، فسفر و مشتقات آن به همراه نيترات‌ها به عنوان آلاينده‌هاي اساسي در فاضلاب‌ها شناخته مي‌شوند و روش‌هاي حذف آن‌ها به طور نزديکي به يکديگر هستند. وجود فسفر باعث افزايش نسبت BOD/COD مي‌شود، اين نسبت نشان‌دهنده نسبت ميان مواد آلي قابل تجزيه به کل مواد آلي در فاضلاب است و نشان‌دهنده کيفيت فاضلاب است. تصفيه بيولوژيکي به تنهايي قادر به حذف فسفر از فاضلاب نيست و اين بهترين زمان اتفاق مي‌افتد که از روش‌هاي شيميايي کمک گرفته شود. بعد از تصفيه شيميايي، مي‌توان از فرآيندهاي بيولوژيکي ترکيبي استفاده کرد تا راندمان حذف فسفر را به 98 درصد افزايش داد. اگر نياز به خدمات مشاوره، طراحي، بهسازي، نصب و راه‌اندازي تصفيه‌خانه داريد، شرکت مهندسي پاک‌پساب اقليم آماده به ارائه خدمات است.

استفاده از فناوري نانو در تصفيه آب و فاضلاب

آلودگي صنعتي، به همراه پساب‌هاي خانگي، رواناب‌هاي کشاورزي و شهري، رودخانه‌ها را آلوده کرده و تصفيه آب را براي حذف همه آلاينده‌ها به يک وظيفه دشوار تبديل کرده است. اين آلودگي مي‌تواند تأثير منفي بر کيفيت رودخانه‌ها، زيستگاه‌هاي آبزيان و حتي سلامتي انسان‌ها ايجاد کند. به منظور بهبود کيفيت آب، فناوري نانو به عنوان يک جايگزين هوش مصنوعي براي حذف بهبود آلاينده‌هاي مختلفي مانند فلزات سنگين، جداسازي آب از روغن و حتي فعاليت ضد ميکروبي مورد توجه واقع شده است. به علاوه، با افزايش پديده‌ي صنعتي و افزايش تخليه آلاينده‌ها به رودخانه‌ها، استفاده از آب دريا به عنوان منبع آب آشاميدني پس از تصفيه کافي جايگزيني جالبي مي‌شود. نانومواد به عنوان مواد کم حجم و با قابليت برتري در حذف نمک از آب دريا مورد مطالعه قرار مي‌گيرند و اين امر مي‌تواند بازيابي آب تا حد زيادي تسهيل شود. با اين حال، بايد به دقت به خطرات پتانسيلي که اين نانومواد ممکن است براي محيط زيست ايجاد کنند توجه کرد.

به همين دليل، هدف اصلي از اين تحقيق، بررسي گسترده‌تري از کاربردهاي فناوري نانو در تصفيه فاضلاب به ويژه در زمينه‌هاي حذف فلزات سنگين، حذف روغن از آب، کاهش نمک و فعاليت ضد ميکروبي است. اين بررسي همچنين به بررسي خطرات احتمالي از جمله اثرات جانبي براي محيط زيست مي‌پردازد.

به عبارت ديگر، با در نظر گرفتن مشکلات محيط زيستي از يک سو و نياز روزافزون به تصفيه آب و بهبود کيفيت آب از سوي ديگر، استفاده از فناوري نانو در تصفيه آب به عنوان راهي موثر و نوين براي مقابله با چالش‌هاي کنوني مورد بررسي قرار مي‌گيرد.

نانوجاذب‌ها در تصفيه آب و فاضلاب

نانوجاذب‌ها به عنوان نانوذراتي تشکيل شده از مواد آلي يا معدني با ترکيبات بسيار جاذب، جهت حذف مواد آلاينده از آب و فاضلاب شناخته مي‌شوند. به عبارت ديگر، اين نانوذرات توانايي حذف گسترده‌اي از آلاينده‌ها را دارا هستند. اين مواد داراي ويژگي‌هاي بسيار مهمي نظير پتانسيل کاتاليزوري، اندازه بسيار کوچک، واکنش‌پذيري بالا و انرژي سطحي بالا مي‌باشند. آنها را مي‌توان بر اساس فرآيند جذب آلاينده‌ها به چهار دسته اصلي تقسيم کرد: نانوذرات فلزي، اکسيدهاي مختلف با نانوساختار، نانوذرات مغناطيسي و نانوذرات اکسيد فلزي.

نانوکاتاليزورها در تصفيه آب و فاضلاب

نانوکاتاليزورها بر اساس تعامل نوري با نانوذرات فلزي عمل مي‌کنند. اين نوع تصفيه به دليل فعاليت‌هاي فتوکاتاليستي بسيار وسيع و مؤثري که دارند، مورد توجه قرار گرفته است. فعاليت‌هاي فتوکاتاليستي بر اساس تخريب باکتري‌ها و مواد آلي توسط واکنش با راديکال‌هاي هيدروکسيل انجام مي‌شود. معمولاً موادي معدني مثل نيمه‌هادي‌ها و اکسيدهاي فلزي در نانوکاتاليزورها به‌کار مي‌روند. با اين حال، براي تبديل به نانوفتوکاتاليست، بايد برخي از مقررات و الزامات خاص را رعايت کنند.

نانوغشاها در تصفيه آب و فاضلاب

نانوغشاها مسئول جداسازي ذرات از فاضلاب‌ها هستند. آنها مي‌توانند در حذف رنگ‌ها، فلزات سنگين و ساير آلاينده‌ها بسيار کارآمد باشند. نانومواد مورد استفاده به عنوان غشا شامل نانولوله‌ها، نانوروبان‌ها و نانوالياف هستند.

گاهي اوقات تصفيه معمولي آب نمي‌تواند در حذف برخي آلاينده‌ها مانند فلزات سنگين و ميکروارگانيسم‌ها به طور مؤثر عمل کند. مشکل ديگر توليد محصولات جانبي ضدعفوني (DPBs) است که براي سلامت انسان خطرناک هستند.

حذف فلزات

فلزات سنگين و برخي يون‌ها داراي سميت بسيار بالا هستند که ممکن است براي انسان و اکوسيستم‌ها آسيب‌هاي جدي ايجاد کنند. به همين دليل، محققان به بررسي کارايي نانوفرآيند مغناطيسي پرداخته‌اند که به عنوان يک جاذب براي فلزات سنگين عمل مي‌کند. نتايج نشان داده‌اند که با افزايش pH از 4 به 8، بهره‌وري در حذف فلزات به تقريباً 100 درصد افزايش مي‌يابد. اين فلزات شامل Fe2+، Pb2+، Zn2+ و Cu2+ هستند. ساير فلزات مورد مطالعه (Ni2+، Mn2+، Co2+، Cd2+) نيز بهبود مشابهي در بهره‌وري حذف نشان دادند، اما با باقي‌ماندن کمتر از 90% از مقدار اوليه.

فيلتراسيون، انعقاد، اصلاح بيولوژيکي يا الکتروشيميايي و جذب از بين اين فرآيندها، جذب به عنوان يک روش انعطاف‌پذيرتر در طراحي و بهره‌برداري تصفيه‌خانه‌ها در نظر گرفته مي‌شود و مي‌تواند آب با کيفيت بالا توليد کند. اکسيدهاي فلزي در ابعاد نانو به عنوان جاذب‌هاي مهمي در نظر گرفته مي‌شوند که شامل اکسيدهاي آهن، منگنز، آلومينيوم و تيتانيوم هستند. ابعاد و شکل اين مواد عوامل کليدي در کارايي جذب مي‌باشند. همچنين، مواد مبتني بر کربن نيز به عنوان جاذب‌هاي مورد استفاده قرار مي‌گيرند و نمونه‌هايي از آن‌ها شامل نانولوله‌هاي کربني (CNT) و گرافن هستند. CNT داراي نسبت سطح به حجم بالا و توزيع اندازه پورهاي بزرگ مي‌باشند، که امکان جذب موثرتري را نسبت به کربن فعال دانه‌اي يا پودري فراهم مي‌کنند. گرافن همچنين به دليل منطقه سطحي بزرگ و ويژگي‌هاي الکتروني غني به عنوان جاذب‌هاي کارآمد در تصفيه آب معرفي شده‌اند.

حذف روغن و چربي

حوادث نشت نفت از منابع طبيعي يا دفع از صنايع ممکن است به اکوسيستم‌ها آسيب برساند. همچنين، پساب‌هاي خانگي نيز ممکن است حاوي روغن باشند و توليد آنها در حال افزايش است. روش‌هاي متعددي براي جداسازي روغن از آب آلوده به نفت وجود دارد، اما بسياري از آنها هزينه‌بر و در برخي موارد کارايي مطلوبي ندارند. فناوري نانوتکنولوژي به عنوان يک روش مؤثرتر و به صرفه‌تر براي حذف روغن از آب مورد استفاده قرار مي‌گيرد.

کاربردهاي نانوتکنولوژي در تصفيه آب و فاضلاب

در دنياي امروز، ارتقاء عملکرد فرآيندهاي تصفيه آب و فاضلاب از اهميت بسياري برخوردار است. نانوتکنولوژي به عنوان يک شاخه پيشرفته از علوم مواد و مهندسي به ويژه در اين زمينه نقش مهمي ايفا مي‌کند. مواد نانومتري به دليل ويژگي‌هاي منحصر به فردشان مانند پايداري بالا، سطح بزرگ نسبي به حجم و ويژگي‌هاي الکتريکي و مکانيکي مناسب، به معضلات موجود در تصفيه آب و فاضلاب پاسخ مي‌دهند.

جداسازي نفت از آب با استفاده از نانومواد

يکي از مهمترين کاربردهاي نانومواد در اين زمينه، جداسازي نفت از آب است. خواص سطحي خاص نانومواد از جمله ويژگي‌هاي کاتاليتيک، آب‌گريزي بالا و قابليت جذب بالا، تبديل آنها به جاذب‌هاي عالي در حذف نفت و روغن‌هاي آلاينده از منابع آبي مي‌کند. محققان به توليد ساختارهايي با استفاده از نانومواد پرداخته‌اند که مي‌توانند نفت و روغن‌ها را از آب جدا کنند. به عنوان مثال، نانوسيليس آبگريز به عنوان يک جاذب نانو براي حذف بنزين و گازوئيل از آب استفاده شده و نتايج نشان داده‌اند که اين ماده به مراتب مؤثرتر از جاذب‌هاي آلي يا معدني معمولي در حذف اين آلاينده‌ها است.

محققان ديگر اسفنج‌هاي نانوموادي طراحي کرده‌اند که قادر به حذف روغن‌ها از آب هستند. اين اسفنج‌ها از نانوذرات نقره پوشيده شده روي سطح يک ساختار متخلخل بهره مي‌برند. خواص منحصر به فرد اين اسفنج‌ها شامل آب‌گريزي بالا، توانايي خودتميزشوندگي، و قابليت استفاده مجدد چندين بار مي‌باشد. با اين حال، براي بهره‌برداري بهينه از اين اسفنج‌ها، نياز به مطالعه دقيق‌تري در زمينه تأثيرات خصوصيات مختلف مواد آلاينده و نانومواد دارند.

جداسازي نمک از آب با استفاده از نانوتکنولوژي

يکي از چالش‌هاي اساسي در زمينه تامين آب شيرين، نمک‌زدايي از منابع آب مختلف مانند آب دريا است. روش‌هاي متنوعي براي حذف نمک از آب وجود دارد و از جمله آن‌ها مي‌توان به رسوب‌زدايي، اکسيداسيون، کاهش، تبادل يوني، فيلتراسيون غشايي و جذب سطحي اشاره کرد. استفاده از نانومواد به عنوان غشاهاي نانو در فرآيند نمک‌زدايي جايگزين مناسبي براي فرآيندهاي سنتي مي‌شود. به عنوان مثال، گرافن که يک شکل از کربن است، به عنوان يک جاذب نانو براي نمک‌زدايي آب استفاده مي‌شود و تحقيقات نشان داده‌اند که گرافن نانوپوروس مي‌تواند به عنوان يک غشا انتخابي براي حذف نمک از آب مؤثر باشد.

در پژوهش‌هاي ديگر، توانايي غشاهاي نانو هيدروکسي  آپاتيت در دفع نمک از آب مورد بررسي قرار گرفته و نتايج نشان داده‌اند که اين غشاها مي‌توانند نمک را با موفقيت حذف کنند. اين پيشرفت‌ها در تکنولوژي نانو به معناي بهبود کارايي تصفيه آب و مؤثرتر کردن فرآيندهاي نمک‌زدايي از آب مي‌باشند.

فعاليت ضد ميکروبي نانومواد در تصفيه آب

يکي از مسائل اصلي در تصفيه آب، کنترل باکتري‌ها، ويروس‌ها و انگل‌هاي بيماري‌زا است. استفاده از نانومواد مي‌تواند در گندزدايي آب و کاهش بيماري‌هاي مرتبط با آب کمک کند. به عنوان مثال، تحقيقات نشان داده‌اند که با استفاده از نانوذرات مغناطيسي پوشيده شده با پلي (اتيلن) گليکول (PEG)، مي‌توان باکتري‌ها را از بين برد و آب را ضدعفوني کرد. همچنين، نانوذرات مغناطيسي به عنوان ابزارهاي مفيدي در شناسايي و حذف آلاينده‌هاي مختلف از جمله فلزات سنگين و آنتي‌بيوتيک‌ها نيز استفاده مي‌شوند.

خطرات کاربرد نانوتکنولوژي در تصفيه آب و فاضلاب

اگرچه نانوتکنولوژي مزاياي زيادي در تصفيه آب دارد، بايد توجه شود که استفاده از نانومواد ممکن است تأثيرات ناخواسته‌اي بر محيط زيست و موجودات آبزي داشته باشد. اثرات دقيق نانومواد هنوز کاملاً مشخص نشده‌اند و نياز به تحقيقات بيشتري در اين زمينه وجود دارد. همچنين، نانومواد به سادگي در محيط قابل شناسايي نيستند که مي‌تواند منجر به مشکلات مختلفي شود، از جمله انتشار در اتمسفر و جريان‌هاي زباله جامد يا مايع.

نتيجه‌گيري

در نهايت، نانوتکنولوژي توانايي بهبود فرآيندهاي تصفيه آب و فاضلاب را دارد. با اين حال، براي استفاده ايمن و مؤثر از آن، نياز به تحقيقات دقيق‌تر در زمينه تأثيرات زيست محيطي و سلامت انسان داريم. همچنين، نياز به پيگيري مداوم نانومواد در محيط و شناسايي آنها وجود دارد تا از انتشار نامطلوب آنها جلوگيري شود. به اين ترتيب، نانوتکنولوژي مي‌تواند نقش مهمي در بهبود تصفيه آب و فاضلاب ايفا کند، همچنين از آسيب‌هاي احتمالي زيست محيطي جلوگيري نمايد.

فاضلاب، آبي است که توسط افراد يا صنايع مختلف مصرف شده و داراي آلودگي هاي متعدد است. به عبارت ديگر، فاضلاب حاصل از مصرف و استفاده انساني و صنعتي که در آن انواع مختلف آلودگي ها و مواد زائد در آب ايجاد مي‌شود. از جمله آلودگي هاي احتمالي مي‌توان به مواد شيميايي، باکتري‌ها، ويروس‌ها، املاح، رنگ‌ها و بوهاي نامطلوب اشاره کرد. اين آلودگي ها مي‌توانند جوامع انساني و محيط زيست را به شدت تهديد کنند. بنابراين، ضروري است که فاضلاب‌ها قبل از تخليه به محيط زيست يا استفاده مجدد تصفيه شوند.

بسياري از جوامع کوچک از جمله شهرک‌هاي مسکوني، شهرهاي با جمعيت کم، و روستاها، همچنين صنايع مختلف که در حومه جوامع انساني قرار دارند، اغلب با مشکلاتي در تصفيه فاضلاب مواجه هستند. اين مشکلات معمولاً به دليل استفاده از سيستم‌هاي قديمي يا ناکافي براي تصفيه فاضلاب ايجاد مي‌شوند. علاوه بر اين، بعضي از اين جوامع به خدمات اوليه مديريت فاضلاب دسترسي ندارند. در چنين شرايطي، استفاده از پکيج‌هاي تصفيه فاضلاب به دليل مزاياي بسيار آن‌ها و نقش حياتي در حفاظت از محيط زيست، بهترين گزينه براي مديريت فاضلاب توليدي محسوب مي‌شود. در ادامه شما را با این موضوع که        پکیج تصفیه فاضلاب چیست و چه کاربردی دارد آشنا خواهیم کرد 

حالا بياييد به توضيح مفصلي در مورد پکيج‌هاي تصفيه فاضلاب بپردازيم:

پکيج تصفيه فاضلاب چيست؟

پکيج تصفيه فاضلاب به عنوان يک سيستم جامع تصفيه فاضلاب طراحي مي‌شود که به منظور پالايش فاضلاب‌هاي توليد شده در محل توليد (مثل خانه‌ها، صنايع يا ساير منابع) استفاده مي‌شود. اين پکيج‌ها شامل مجموعه‌اي از تجهيزات و فناوري‌هاي مختلف هستند که فرآيند تصفيه فاضلاب را انجام مي‌دهند. پکيج تصفيه فاضلاب با توجه به نيازها و شرايط مختلف هر منطقه و ويژگي‌هاي فاضلاب محلي طراحي و اجرا مي‌شود. اين پکيج‌ها معمولاً به شما امکان مي‌دهند تا فاضلاب خام را جمع آوري و به طور موثري تصفيه کنيد.

اجزاي پکيج تصفيه فاضلاب

1.مخازن جمع‌آوري: اين مخازن براي جمع آوري فاضلاب خام ايجاد مي‌شوند. اين مخازن معمولاً از جنس‌هاي مختلفي مانند پلي‌اتيلن، فايبرگلاس، يا فلزي ساخته مي‌شوند و وظيفه اصلي آن‌ها جمع آوري فاضلاب خام و انجام متعادل‌سازي اوليه است.

2. واحد تصفيه: اين واحد از تکنولوژي‌ها و تجهيزات متنوعي براي تصفيه فاضلاب استفاده مي‌کند. در اين مرحله، تصفيه فاضلاب از طريق فرايندهاي بيولوژيکي، شيميايي يا الکتروشيميايي صورت مي‌گيرد.

3. سيستم فيلتراسيون: اين سيستم براي حذف ذرات معلق، آلودگي‌ها، رنگ و بو در فاضلاب استفاده مي‌شود. فيلترهاي مخ

تلفي مانند فيلترهاي شني و کربن فعال در اين مرحله به کار مي‌روند.

4.واحد ضد عفوني: اين بخش آخرين مرحله تصفيه را انجام مي‌دهد و از تکنولوژي‌هاي مختلفي مانند کلرزني، ازن‌زني يا لامپ‌هاي UV براي از بين بردن مواد آلوده و عفوني استفاده مي‌کند.

بعد از طي مراحل تصفيه مذکور، فاضلاب تصفيه شده به گونه‌اي که با استانداردهاي حفاظت از محيط زيست سازمان‌هاي مربوطه سازگار باشد، به محيط زيست تخليه يا در مواردي استفاده مجدد مي‌شود.

انواع پکيج‌هاي تصفيه فاضلاب

پکيج‌هاي تصفيه فاضلاب بر اساس نوع فاضلاب مي‌توانند به دسته‌بندي‌هاي مختلفي تقسيم شوند که شامل:

1. پکيج‌هاي تصفيه فاضلاب بهداشتي

2. پکيج‌هاي تصفيه فاضلاب خاکستري

3. پکيج‌هاي تصفيه فاضلاب بيمارستاني

4. پکيج‌هاي تصفيه فاضلاب صنعتي و کارواش

همچنين، پکيج‌هاي تصفيه فاضلاب بر اساس روش‌هاي تصفيه نيز دسته‌بندي مي‌شوند که عبارتند از:

1. پکيج‌هاي تصفيه فاضلاب فيزيکي

2. پکيج‌هاي تصفيه فاضلاب بيولوژيکي

3. پکيج‌هاي تصفيه فاضلاب شيميايي

4. پکيج‌هاي تصفيه فاضلاب تلفيقي

در ضمن، جنس بدنه پکيج نيز معيار ديگري براي دسته‌بندي آن‌هاست. پکيج‌ها ممکن است از جنس‌هاي مختلفي مانند پلي‌اتيلن، فايبرگلاس، فلز يا بتن ساخته شوند، و انتخاب جنس بدنه پکيج بستگي به مواردي مانند نوع فاضلاب، حجم آب فاضلاب، شرايط محيطي نصب و هزينه‌هاي مرتبط دارد.

کاربردهاي پکيج تصفيه فاضلاب

پکيج تصفيه فاضلاب يک سيستم غيرمتمرکز است که به جاي انتقال فاضلاب به تصفيه‌خانه‌هاي متمرکز، فاضلاب‌هاي منازل، صنايع، و منابع ديگر را در نزديکي منبع توليد تصفيه مي‌کند. اين سيستم‌ها به ويژه

 در جوامع کوچک و مناطق دورافتاده مفيد هستند. آن‌ها مي‌توانند جايگزين کارهاي پيچيده و پرهزينه تصفيه فاضلاب در تصفيه‌خانه‌هاي متمرکز شوند. علاوه بر اين، سيستم‌هاي تصفيه فاضلاب غيرمتمرکز مي‌توانند به توسعه پايدار و حفظ محيط زيست کمک کنند.

به طور کلي، پکيج‌هاي تصفيه فاضلاب براي تصفيه فاضلاب خانگي، کارگاه‌هاي کوچک و متوسط، کارواش‌ها، و حتي براي استفاده در واحدهاي صنعتي مورد استفاده قرار مي‌گيرند. اين سيستم‌ها با توجه به نيازهاي مختلف محيط‌هاي مختلفي در اختيار قرار مي‌گيرند و نقش حياتي در مديريت فاضلاب بازي مي‌کنند.

هدف اصلي از استفاده از پکيج‌هاي تصفيه فاضلاب، تأمين استانداردهاي ضروري براي دفع بهداشتي پساب در محيط زيست و استفاده بهينه از منابع آبي است. اين فرآيند به طور کلي با تجزيه اوليه جامدات آلي آغاز مي‌شود و پس از آن، با استفاده از فيلتراسيون و گندزدايي، پسابي تميز و مطابق با استانداردهاي زيست محيطي توليد مي‌شود.

پساب تصفيه شده توسط اين پکيج‌ها قابل استفاده در موارد متعددي است، از جمله آبياري کشاورزي، مصارف بهداشتي مانند شستشوي توالت و محيط‌زيست‌ها، آب مورد نياز کارواش‌ها، آب مصرفي در صنايع، آب مورد نياز براي سيستم‌هاي خنک کننده، و حتي آب مورد استفاده در توليد بتن مي‌شود.

پکيج‌هاي تصفيه فاضلاب به منظور تنظيم و سفارشي‌سازي بر اساس نيازهاي يک منطقه خاص طراحي و ساخته مي‌شوند. اين نيازها معمولاً به عواملي مانند شرايط آب و هوايي منطقه، نيازهاي مخاطبان، و ضوابط محلي بستگي دارند.

يکي از نکات مهم در استفاده از اين سيستم‌ها، تأمين خدمات منظم براي تجهيزات به منظور حفظ کيفيت پساب تصفيه شده و افزايش عمر مفيد تجهيزات است. همچنين، لجن توليد شده در اين سيستم‌ها به صورت دوره‌اي حذف مي‌شود.

هدف اصلي در ساخت و استفاده از پکيج‌هاي تصفيه فاضلاب، حفاظت از سلامت عمومي و حفظ اکوسيستم‌هاي محلي از عناصر آلوده موجود در فاضلاب است. اين تجهيزات براي تسريع فرآيند طبيعي تصفيه فاضلاب طراحي شده‌اند، زيرا فرآيندهاي طبيعي به تنهايي نمي‌توانند با آلودگي‌هاي موجود در فاضلاب مقابله کنند.

از مزاياي استفاده از پکيج‌هاي تصفيه فاضلاب مي‌توان به کاهش آلودگي آب‌هاي زيرزميني و سطحي، حفظ منابع آب، کاهش خطر انتقال بيماري‌ها و ايجاد يک سيستم پايدار براي مديريت فاضلاب اشاره کرد. همچنين، اين پکيج‌ها به عنوان راه حلي قابل حمل و قابل استفاده در مناطقي که به شبکه فاضلاب اصلي متصل نيستند، مورد استفاده قرار مي‌گيرند. انعطاف‌پذيري و سفارشي‌سازي اين پکيج‌ها، ديگر مزاياي آنها هستند.

شرکت مهندسي پاک پساب اقليم توانايي تصفيه گسترده‌اي از انواع فاضلاب‌ها را داراست. اين تجهيزات با توجه به ماهيت مختلف فاضلاب‌ها، شرايط آب و هوايي، و استانداردهاي مورد نياز طراحي و توليد مي‌شوند. اين شرکت با ارائه راهکارها و راهنمايي‌هاي جامع به مشتريان خود، انتخاب بهترين گزينه را براي آنها آسان مي‌کند و محصولات با کيفيت خود را تضمين مي‌کند. اگر نياز به پکيج تصفيه فاضلاب داريد، با شماره‌هاي تماس اين شرکت تماس بگيريد و ساير جزئيات مربوط به پروژه‌تان را به کارشناسان ما بسپاريد.

در پايان، مشخص شد که پکيج‌هاي تصفيه فاضلاب چه هدفي دارند و چگونه کمک مي‌کنند که منابع آبي حفظ شود و محيط زيست حفظ شود. اين تجهيزات براي تقويت فرآيندهاي تصفيه فاضلاب و حفظ سلامتي عمومي بسيار حياتي هستند و نقش مهمي در تدارک آب نقش مي‌آورند.

يکي از مسائل مهم و حياتي در دنياي امروز، تصفيه فاضلاب و تأثيرات مثبت آن بر حفاظت از محيط زيست و منابع آبي است. تصفيه فاضلاب به معناي پردازش و تصفيه فاضلاب‌ها به گونه‌اي است که از آن‌ها پسابي تميزتر به دست آيد که مي‌تواند به صورت ايمن و سازگار با محيط زيست به طبيعت بازگردانده شود. اين فرآيند از اهميت بسياري برخوردار است زيرا تأثيرات مثبت زيادي بر روي محيط زيست و منابع آبي دارد.

فاضلاب‌هاي تصفيه شده، امکان استفاده در مصارف متنوعي را فراهم مي‌کنند. در مناطق مسکوني، مي‌توان از پساب تصفيه شده براي مصارفي مانند آبياري باغ‌ها، شستشوي اتومبيل، و حتي عمليات ساخت و ساز استفاده کرد. اين عمليات تخليه پساب تصفيه شده را به عنوان يک منبع ثمربخش و قابل استفاده در مصارف غيرشرب به نمايش مي‌گذارند. همچنين، با کاهش مخاطرات ناشي از بيماري‌هاي متعلق به آب، محيط زيست را از تأثيرات آلودگي کاهش مي‌دهد. در ابعاد گسترده‌تر، با بازيافت آب و کاهش مصرف آب تازه، منابع آب زيرزميني نيز در معرض کمترين آسيب‌ها قرار مي‌گيرند و مي‌توانند به صورت استاندارد براي مصارف مهم‌تري استفاده شوند.

هدف اصلي در طراحي، ساخت و بهره‌برداري از پکيج‌هاي تصفيه فاضلاب، تضمين کيفيت پساب با رعايت مقادير پارامترهاي مشخص‌شده توسط قوانين حفاظت از محيط زيست است. در کشورهاي در حال توسعه و توسعه‌يافته، سيستم‌هاي تصفيه فاضلاب معمولاً پس از دوره آزمايشي با چالش‌هايي در بهره‌برداري و نگهداري مواجه مي‌شوند. اين مشکلات اغلب به دليل عدم بهره‌برداري صحيح و رسيدگي‌هاي دوره‌اي خريداران بوجود مي‌آيند. کمبود بودجه کافي و منابع مالي براي پوشش هزينه‌هاي دوره بهره‌برداري، از جمله عواملي است که توجه کمتري به نيازمندي‌هاي دوره بهره‌برداري و نگهداري منجر به آسيب‌هاي جدي مي‌شود و نياز به تلاش‌هاي زيادي براي بازگرداندن واحد تصفيه فاضلاب به وضعيت عادي دارد.

در ادامه، به بررسي نکات مهم در تعمير و نگهداري پکيج‌هاي تصفيه فاضلاب مي‌پردازيم.

نکات کليدي در تعمير و نگهداري پکيج‌هاي تصفيه فاضلاب

عمليات بهره‌برداري و نگهداري، شامل تصميمات و اقدامات مربوط به کنترل و نگهداري تصفيه‌خانه و تجهيزات آن است. بهره‌برداري به معناي اطمينان از مطلوب بودن کيفيت و کميت فاضلاب تصفيه شده و مطابقت با قوانين جاري است، در حالي که تعمير و نگهداري فعاليت‌هايي را انجام مي‌دهد تا ادامه کار موثر تجهيزات تصفيه‌خانه براي دستيابي به اهداف عملياتي فراهم آورد.

تعمير و نگهداري پکيج‌هاي تصفيه فاضلاب 

 توجه به عوامل چندگانه‌اي است. اولاً، بايد به مشخصات کمي و کيفي فاضلاب ورودي توجه شود. مشخصات فاضلاب ورودي اطلاعات مهمي را براي کنترل فرآيندهاي تصفيه فاضلاب در اختيار اپراتور قرار مي‌دهد. فاضلاب‌هاي ورودي ممکن است از نوع خانگي يا صنعتي باشند، و هر يک نيازهاي خود را دارند. 

پکيج‌هاي تصفيه فاضلاب داراي مدل‌ها و فناوري‌هاي مختلفي هستند. برخي از آنها با تکنولوژي‌ها و امکانات پيشرفته‌تري طراحي شده‌اند و اغلب بهترين عملکرد را ارائه مي‌دهند. اما حتي پکيج‌هاي با تکنولوژي بالا نيز نياز به تعمير و نگهداري دارند. براي مثال، لجن توليد شده در اين پکيج‌ها بايد به صورت دوره‌اي تخليه و تجديد نظر شود. عدم رسيدگي به اين مسائل مي‌تواند منجر به کاهش عمر مفيد و کيفيت پساب تصفيه شده شود.

در نهايت، تصفيه فاضلاب به عنوان يک راه‌حل مهم در مديريت منابع آبي و حفاظت از محيط زيست تأثيرگذاري بالايي دارد. با توجه به افزايش جمعيت، کاهش منابع آبي و نياز به مديريت کارآمد منابع آب، توسعه و بهبود تصفيه فاضلاب از اهميت بيشتري برخوردار مي‌شود. انعطاف‌پذيري، توسعه فناوري‌هاي نوآورانه، و تمرکز بر مديريت کارآمد سيستم‌هاي تصفيه فاضلاب از عوامل کليدي در تأمين آب تميز و حفظ محيط زيست هستند.

آب باران بايد به هيچ وجه به داخل پکيج‌هاي تصفيه فاضلاب وارد نشود، زيرا اين امر مي‌تواند منجر به از بين رفتن باکتري‌ها گردد و باعث افزايش حجم و سرريز فاضلاب از مخازن شود.

براي انجام تعميرات و نگهداري منظم سيستم، چک‌ليست مرتبط با هر سيستم بايد توسط اپراتورها و کارکنان تعمير و نگهداري تکميل گردد تا تاريخچه فعاليت‌هاي بهره‌برداري به صورت دقيق و مدون در دسترس قرار گيرد. اطلاعات کلي مرتبط با بهره‌برداري و نگهداري از سيستم توسط توليدکننده به خريدار ارائه مي‌شود. اقدامات روزانه شامل نظارت بر صحت عملکرد تجهيزات به عهده خريداران است. در طي بازديدهاي تعمير و نگهداري پکيج تصفيه فاضلاب، اجزاي زير بايد براي بررسي موردنظر قرار گيرند:

1. بررسي وضعيت سلامت تجهيزات هوادهي (بلوئرها).

2. اگر لازم باشد، تعويض قطعات مکانيکي.

3. بازرسي واحدهاي فيلتراسيون براي تعيين نياز به تعويض يا شستشو.

4. بازرسي لوله‌ها.

5. بازرسي ديفيوزرها جهت پيشگيري از گرفتگي و افزايش تزريق هوا.

6. بررسي رنگ و بوي زيست‌توده.

7. کنترل کيفيت پساب نهايي.

8. ترميم آسيب‌هاي ايجاد شده در بدنه و ديواره‌هاي داخلي مخازن.

9. اطمينان از هوابند بودن و آب‌بند بودن دريچه‌ها و اتصالات لوله‌ها.

به طور خلاصه، سيستم‌هاي تصفيه فاضلاب، مانند ساير سيستم‌هاي پيچيده که داراي اجزاي متعدد و تعاملي هستند، نيازمند نظارت دقيق و تعمير و نگهداري منظم هستند. اين اقدامات در قالب بهره‌برداري و تعمير و نگهداري پکيج تصفيه فاضلاب به ارائه مي‌شوند. کميت و کيفيت اين اقدامات به نوع سيستم و اطلاعات فني آن بستگي دارد. به طور کلي، اجراي صحيح نظارت، تعميرات دوره‌اي و نگهداري مناسب تجهيزات همراه با انجام آزمايشات دوره‌اي و اصلاح سيستم در صورت لزوم، موجب بهره‌وري بهتر و طول عمر بيشتر پکيج تصفيه فاضلاب مي‌شود.

به طريقه‌اي کاملاً مشخص، پکيج تصفيه آب خاکستري چيست؟

به تعريف جهاني، تمام پساب‌هاي توليد شده در خانه، به جز فاضلاب توالت، آب خاکستري ناميده مي‌شود. ماهيت آب خاکستري که از فعاليت‌هاي روزمره مانند شستشوي لباس، شستشوي ظروف، و حمام توليد مي‌شود، شامل مواد شيميايي و دترجنت‌ها است. آب خاکستري تفاوت‌هاي زيادي با آب سياه (که به عنوان گندآب فاضلابي شناخته مي‌شود) دارد. در واقع، ميزان ميکروب‌ها و مواد خطرناک در آب خاکستري به مراتب کمتر است. به عنوان مثال، مقدار آمونياک در آب خاکستري حدود 0.1 برابر آب سياه است. همچنين، در آب خاکستري تعداد کمتري از پاتوژن‌ها و ميکروارگانيسم‌هاي بيماريزا وجود دارند و بيشتر از شستن ميوه‌ها يا دست‌هاي آلوده در فرآيند شستشو ناشي مي‌شوند.

پکيج تصفيه آب خاکستري در واقع يک مجموعه کوچک‌تر از تصفيه‌خانه‌هاي شهري است، به ويژه براي استفاده در جوامع کوچک به منظور تصفيه آب خاکستري و استفاده مجدد از آن طراحي شده است.

پکيج تصفيه آب يا فاضلاب خاکستري داراي مزاياي بسياري است، از جمله:

1. صرفه‌جويي در مصرف آب: با بازگرداني آب خاکستري و استفاده مجدد از آن در چرخه مصرف آب، مي‌توان به صرفه‌جويي در مصرف منابع آبي کمک کرد.

2. کاهش فشار بر سيستم‌هاي تصفيه فاضلاب: تصفيه آب خاکستري در محل کاهش فشار بر سيستم‌هاي تصفيه فاضلاب شهري را به همراه دارد و نياز به عبور از شبکه جمع‌آوري فاضلاب و انتقال به تصفيه‌خانه فاضلاب شهري را کاهش مي‌دهد.

3. امکان تصفيه آب خاکستري در محل: پکيج‌هاي تصفيه آب خاکستري قابليت نصب و استفاده در محل را دارند و به عنوان يک راهکار پرتابل در نظر گرفته مي‌شوند.

4. رشد بهتر گياهان: آب خاکستري غني از مواد مغذي مانند پتاسيم و نيتروژن است و براي گياهان به عنوان يک کود آلي مفيد است، که به رشد و نمو بهتر آنها کمک مي‌کند.

5. کاهش آلودگي محيط زيست: با کاهش تخليه پساب‌ها به آبهاي سطحي و زيرزميني، پکيج‌هاي تصفيه آب خاکستري به حفظ محيط زيست کمک مي‌کنند.

6. حل مشکل کمبود آب و خشکسالي: استفاده مجدد از آب خاکستري به مشکل کمبود آب و خشکسالي کمک مي‌کند و اهميت بازيافت آب خاکستري روز به روز بيشتر مي‌شود.

پکيج تصفيه فاضلاب خاکستري به کاربردهاي متنوعي از جمله هتل‌ها، مدارس، منازل، مجتمع‌هاي مسکوني و تجاري، سازمان‌ها، کارواش‌ها، فلاش تانک‌ها در سرويس‌هاي بهداشتي، آتش‌نشاني، بيمارستان‌ها، مراکز تفريحي و گردشگري، کشاورزي و آبياري فضاي سبز استفاده مي‌شود.

اجزاي پکيج تصفيه فاضلاب خاکستري بسته به مصرف مقصد نظير مصارف بهداشتي يا آبياري فضاي سبز، متفاوت خواهد بود. اما به طور کلي، يک پکيج تصفيه فاضلاب خاکستري شامل اجزايي نظير:

کلام آخر